Mailen en delen

Vanochtend kreeg ik voor de zoveelste keer een creditcard-achtig ding in mijn handen geduwd en keek ik in de folder van een voedseldozen verstrekkend bedrijf. Voor een paar tientjes per week zou ik nooit meer hoeven nadenken wat ik at…. Dit leek me een verschrikkelijk vooruitzicht, ik wil namelijk bijna alles weten van de dingen die ik eet. En ik wil ook nooit meer terug naar mijn jeugd waarin “gemalen-poppenstront, poep-van-broertje, en husse-met-je-neus-ertussen” gewone benamingen van de avond maaltijd waren. Ik wil zelf bepalen wat ik, wanneer, en hoe eet….

Gelukkig is de verhuisdoos met “je-hoeft-nooit-meer-na-te-denken”-eten aan mij voorbij gegaan. Het bracht me wel op een heel ander idee! Als er zoveel heerlijkheden te krijgen zijn, ik vrienden kan worden via sociale media met de tuinman van Michelle Obama, dan moet ik toch ook die gedroogde ham, uit dat piep-kleine dorpje in Toscane moeten krijgen. En die Parmigiano die ik Bologna kreeg, lijkt niet op dat vierkante stuk plastic welke ik bij de Appie scoor.

Gelukkig ben ik niet de eerste met dit idee en zijn enkele mij voor gegaan. En er zijn er dan toch een paar die er net even boven uitsteken. Zo was ik vorige weekparmigiano_reggiano_big uitgenodigd voor de officiële lancering van What About Leo dot com in Rotterdam…… Er was een bijzonder leuke lunchroom bereid gevonden om aan 50 personen onderdak te bieden, die allemaal waren afgekomen op de mysterieuze uitnodiging “Wanna know about Leo?”.

Het idee van www.whataboutleo.com is bijzonder simpel. Laten we bij de Parmezaan blijven uit mijn voorbeeld. In mijn eentje niet te betalen om naar Nederland te halen. Daarbij kent de boer mij niet, dus moet ik maar hopen dat het allemaal goed gaat. Nu weet ik wel een paar vrienden die ook wel een stukje zouden lusten. En hier is www.whataboutleo.com geboren. Inschrijven tot een bepaald aantal mensen en de kaas komt naar Nederland. Met vrienden of de buren kun je een hammetje scoren, inloggen en een paar weken later ligt het hammetje bij jou op het toastje.

In het geval van What About Leo snijdt het mes aan alle kanten. Het is natuurlijk iets duurder dan toen ik op een verdwaalde reis het flesje balsamico zelf aanschafte bij een wijnboer, maar zeker geen azijn-juwelier-prijzen. Ik krijg producten waarvan ik weet wie het gemaakt heeft, en hoe. De boer in dit voorbeeld verkoopt eens een flesje extra, maar wordt zeker nog geen fabriek. En er zijn een aantal slimme, inventieve, maar vooral jonge mensen aan de slag met eerlijk eten.

Kortom, laat de verhuisdoos met “gewone” maaltijden lekker aan je voorbij gaan en laat je verwennen door een echte boer met liefde voor zijn product!!

P.S. andere voorbeelden van goed werkende farm-to-table concepten zijn:

www.rechtstreex.nl Lokale Rotterdamse boeren die hun producten aanleveren via internet

rechtstreex

www.okvlees.nl diepgevroren postpakketje echt blij-vlees

logo

www.whataboutleo.com Super lekkere mediterrane producten op inschrijving

9a_sZ8Sx

(foto’s zijn eigendom van whataboutleo.com, rechtstreex.nl, okvlees.nl, topashop.nl en onlyinitaly.com)

Share:

1 comment

Leave a reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.